İyi İnsan Olmak Üzerine Bir Deneme

Resim
The false mirror (1928), Rene Magritte Kendi karanlığımıza bakma cesareti üzerine Bu sabah arkadaşla telefonla muhabbet ediyoruz. Hırsızlık, yolsuzluk, emek, sömürü üzerinde hoş bir sohbet yapıyorduk. Sonuç olarak para sahiplerinin çalmaya odaklı yaşadıklarını söyledik. Fakat, kendisine “dikkat et!” dedim. “Paramız olmadığı için bu zenginlerin hırsızlıklarını/yolsuzluklarını kolayca eleştirebiliyoruz, ama biz para sahibi olduğumuz zaman benzer şeyleri yapmayacağımız ne malum?” dedim. Daha yeni duyduğum bir olay, muhafazakar bir insanın, çalıştığı şirket tarafından hem kendisinin hem de eşinin özel sigortası var. Bu kişinin ablası rahatsızlanıyor ve hakkı olmadığı halde ablasını, eşinin kimliği ile özel hastanede özel sigorta üzerinden tedavi ettiriyor. Peki, burada hak nerede? Gördüğümüz zengin insanların yapmış oldukları üçkağıtçılık olaylarını çok rahat konuşabiliyorken kendimizin yapmış olduğu dalavereliği görmezden geliyoruz. Yolsuzluk yapanların yerinde biz olsaydık, muhtemelen “i...
2 yorum

Para, Sen Benimsin


Bir arkadaşım faciabukta para hakkında söylenmiş anonim sözleri paylaştı:

PARA KANUNLARI

1: Para, onu İSTEYENLERE değil, HAK EDENLERE gelir.

2: Para, çok kazananlarda değil, akıllıca harcayanlarda kalır.

3: Para size hizmet edebilir, aynı şekilde sizi de ona hizmet etmeye zorlayabilir.

4: Bolluk zamanlarında biriktirdiğiniz para, ihtiyaç zamanlarında sizi kurtarır.

5: Paraya olan kör aşkınız, insanlığınıza mal olabilir.

6: Arzularınız ve ihtiyaçlarınız olduğu sürece hiçbir miktarda para sizin için yeterli olmayacaktır.

Anonim

(Not, anonim olduğu için alıntılamakta beis görmedim.)

Para kazanma konusunda zorluk çeken biri olarak haklısın diyorum. Fakat herkes paraya sahip olamaz. Ve parası olan hiç kimse (parası arttıkça bencilliği de artar) parasını kolaylıkla vermez (işçisi, alacaklısı dahi olsa). Kendisi şunu çok iyi bilir: "Para, parayı çeker."

Bu sebepten dolayı parayı hak etse de para ona verilmez. Muhtemelen bu şu anlama gelir: parayı gerçekten istememiş ya da hak etmemiş. Gerçekten böyle mi?

Modern dünyada tüm sorunların sebebi bireydir. Su sorunu varsa bundan kişiler sorumludur. Aynı şekilde iklim krizinin sebebi de bizleriz. Vücudumuzda mikroorganizma plastiklerin bulunma nedeni de biziz. 

Para herkese verilemeyecek kadar kıymetlidir. Çok çalıştım, hak ettim demen bir şey ifade etmez; çünkü para sana verilmediyse gerçekten hak etmemişsin demektir. Senin, patronun ya da müşterin için ne kadar çok çalıştığının önemi yok. Önemli olan tek şey parayı alacağın kişinin senden ne kadar akıllı, kudretli, güçlü, amiyane tabirle parayı senden ne kadar çok istediğine bağlı olarak değişir.

Sokrates gibi konuşacağım, bütünü anlamak için küçük parçalara bakmamız gerek. Bu zamanda bütüne bakınca da kolaylıkla anlaşılmasına rağmen ben size parçalara bakmanızı öneriyorum. Çünkü bireylerde yaşanan devrim bütüne sirayet eder.

Şu hataya da düşmeyin, bulunduğunuz konumun kötü olmasının sebebi siz değilsiniz. Kuraklığın sebebi olmadığınız gibi ya da susuzluğun, hatta karbon ayak iziniz değil.

Sorun karşınızdakilerin parayı senden daha çok istemelerine bağlı olarak değişir.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Öğrenmek Hakkında Kısa Bir Deneme / Farkındalık

Resim
Salvador Dali Öğrenmek nedir? Öğrenmek, kelime anlamıyla bilgi edinmek, bellemek, yetenek, beceri kazanmak ve haber almak olarak geçiyor. Bu anlamlarıyla inceleyecek olursak herkesin bir şeyler öğrenmek için yola çıktığını düşünebiliriz, ama gerçekte öyle değil. Çocukluktan itibaren öğrenme yoluna başladığımız söylenebilir, okul ile bu zirveye çıkar ve hayatımızın neredeyse tamamı öğrenmek üzerinde kurgulandığı anlatılır. Öğrenmek, yokluğu farkında olmakla başlar. Dünyayı ilk fark ettiğimiz zamanda bir şeyler öğrenmek isteriz. (En azından bize bu şekilde açıklanıyor.) Gerçekte ise amacımız öğrenmek değil yaşama dürtüsüdür. Etrafımızı anlamak için çaba sarf ederiz. Eksikliğin varlığını bilmeyiz, aksine her şeyin olması gerektiği gibi ilerlediğini zanneder ve etrafımızı keşfetmeye başlarız. Devlet tarafından zorla alıkonulana kadar ilk çocukluk dönemimiz bu şekilde geçer. Şunu eklememe izin verin. Bebeklik döneminden sonra uyum sağlamakta zorluk çekeriz. Otorite burada kendisini gösterir...
Devamı

Haydi, Mezarlık İçin Para Biriktirmeye

Resim
Kapitalizm her şeyin değerini para ile ölçer. Ev, araba, giysiler senin değerini yaşarken gösterdikleri gibi satın alınan mezarlık da kapitalizmdeki yerini öldükten sonra göstermeye devam eder. Ucuz, hatta beleş mezarlıklar kimsesizler, yersizler, yurtsuzlar içindir. Sen, kimsesiz olmayan sen! Tüm yaşamını kapitalizme harcayan sen! Mezarın farklı olmalı... Kapitalizm her tarafımızı sardı ve İslam'ı dahi onun (Kapitalizmin) kriterlerine göre anlamlandırıyoruz. Önce ölen önce kapar anlayışıyla mezarlıklar satılmıyor. Mezarlığın yerine göre kıymeti değişiyor. Şehirden uzak, yol gitmez, kervan geçmez bir yer ile şehrin merkezindeki mezarlık aynı değere sahip olamaz. Eğer bir şeye talep varsa değeri artar; eğer bir şeyin değeri ortaya çıkacak olay vukuunda anlaşılıyorsa kıymeti artar. Sen, ölmüş olan sen ise mezarlığını satın almak zorundasın; çünkü herkese lazım. Böylesine gözde bir iş kolunu kapitalizm göz ardı edemez ve ölüler için ayrılan yerleri yüksek, hatta en yüksek fiyattan sat...
Devamı

İyi Insan da Kötü Olabilir

Resim
Kötü olanın kim olduğunu bilmiyorum. Bazen diyorum "kötü olan kişinin kendisidir" ama duygularım, nefsim, benliğim “Hayır, hayır!” diye bağırıp kötü olanın şu, o, bu, onlar, şunlar, bunlar, falancalar, filancalar olduğunu söylüyor. Ve uzun uzun düşündüğüm zaman kendime hak veriyorum. Kötü olan ben olamam, kötü olan o… Savunma ve saldırı vazgeçilmez bir ikilidir. Sadece savunma ile savaş kazanılamayacağı gibi sadece saldırı ile de muzaffer olunmaz. Saldırıdan sonra netice kötülük ya da iyilik doğduysa, artık hangisi olduysa, kişinin egosu devreye girer ve gayrıihtiyari şekilde savunma mekanizması çalışır. Öncelikle içten içe kötülüğün müsebbibinin, vücudun tüm hücrelerine varıncaya kadar kişinin kendisi olmadığına ikna eder. Buna inandıktan sonra savunmayı bir üst kademeye taşırız: Başkalarını suçlamak. Herkes ama şeksiz şüphesiz herkes kendisini zirvede görür. Bu durum da gayet doğaldır. Bu fikrin neticesinde de birey tabii olarak kendisini kötü görmez. Keza bilfiil kötülük d...
Devamı