Sosyal medyada sevdiğim bir arkadaşın yaptığı paylaşım üzerine çok düşündüm. Akıllı, kültürlü bile olmak insanın içindeki aidiyet duygusunu ortadan kaldırmıyor. Gençsen aidiyet hissini yaşamak, yaşatmak istersin. Savaşlarda en ön safta gençler vardır. Meydanlarda en çok bağıran, yanlışa, hataya tahammül edemeyen gençlerdir. Yaşlandıkça, gücün azaldıkça bu duygu tamamen kaybolmuyor; ama kırmızı görmüş bir boğanın sakinleşmesi gibi duruluyor ve daha seçici oluyorsun.
Bir yere, bir şeye ait olmak insanın elzem duyduğu bir duygudan çok daha fazlası ve insanı tamamlayan en önemli unsur olduğunu söyleyebilirim.
Elbette varoluşumuzu tamamlayacak olan bu ilişkinlik hâlini nasıl ve ne şekilde var ettiğimiz çok önemlidir. Onun için aşağıdaki bazı öğüt denebilecek sözleri karaladım. Belki bazıları doğrudur…
*
Aşırı bir bağlılık gösterme. Mümkünse sempati bile gösterme. Eğriye eğri doğruya doğru de. Ama her ikisinde de aşırılığa kaçma. Hepsinden önemlisi hüküm verme; yani kesin kanıya varma. Gün gelir devran döner sen de şaşa kalırsın.
*
Sen doğruyu bulmaya çalış. Eğer bir grup, bir cemaat, bir hizip içindeysen doğruların onların doğrusu olur.
*
Yön vermek için yön taşı ol. Pusula herkese doğuyu batıyı gösterir. Sen de pusula ol.
*
Her yanan ateşi yıldız sanma. Ateşler eninde sonunda söner.
*
Bugün gördüklerinin güneş gibi parlamasına aldanma. Her doğan güneşi şafak zannetme; yoksa fecrikazip ile ömrünü heba edersin.
*
Önce tart. Eğrisini doğrusunu; sonra tekrar ölç. Her zaman tartmaktan ölçmekten kaçınma. Asıl doğruyu ölçü sahipleri bulur.
*
Kimi devletler bir zamanlar güneşti. Batmayacak denilen güneşler bile battı. Tarih nice imparatorluklar gördüğü gibi nice milletleri de gördü. Sakın unutma: Her doğan ölür.
*
Devamlı yermek cahillerin yaptığı iştir; sürekli övmek de. Cahillere benzememek için eleştirmeden önce, sorgula; ama güzel olana da güzel demekten kaçınma. Bu seni eksiltmez, aksine yüceltir. Cahilliğin farkına varmak öğrenmeyi daha çok kamçılar.
*
Hem yumruklarla hem de kelimelerle kavga edenlerden uzak dur. Bu kişiler senin enerjini tüketirler.
*
Ne insanlarda ne de eşyalarda hata, noksanlık ara. Hata arayanları yanında tutma. Hata ile beslenenleri temsil verme.
*
Yıldız olabilmek için önce yıldızları taklit et.
Aforizmalar harika olmuş Engin abi,
YanıtlaSilHafızamın cebine koyuyor ve bu manifestonun altına imzamı atıyorum..
Müthiş fikirler. Teşekkürler.
YanıtlaSilAidiyet duygusu doğumdan itibaren oluşmaya başlayıp, anne-baba, aile, köy, şehir ve ülke şeklinde genişleyerek devam eder. Yeni aidiyetler oluşmaya başladıkça da belirginlikler yerini muğlaklıklara ve belirsizliklere bırakır. Bireyin inancı, korku ve sevgileri, çevresi, arkadaşları, yaşam şartları, eğitimi, çıkar ve menfaatleriyle birlikte bazı aidiyetler zayıflar bazıları yok olurken bazıları güçlenir. İnsanlar aidiyetleriyle kendini daha güçlü ve güvende hisediyor, bazen de çevresinde serseri, başıboş kimsesiz olarak görülme endişesiyle ait olma mecburiyetinde hisediyor. Günümüz modern yaşamının getirdiği, bireyselcilik ve liberlaizm yani serbestiyetciliği, aidiyet olgusunu zayıflatmaya başlamıştır. Fakat modernizm, liberalizm, hümanizm gibi beşeri düşünce sistem ve akımları aslında ideal bir yaşam tarzı oluşturmak amacıyla ortaya atılıp geliştirilmiş ve bugünkü şeklini almış sistemler olmakla birlikte hayata ve pop kültüre yansıması ve sonuçları teorik olarak amaçlanandan çok farklı olmuştur.
YanıtlaSilinsan kendi potansiyelini keşfetmeye, afakta ve enfüste kendini tanımaya başlayınca ezberler de bozulur, böylece hakikiki aidiyet daha iyi anlaşılır ve perde olan geçici Sûri aidiyetler de doğru anlamlandırılmış olur. Her şeyi Bir ve Bir’den görmek. Kendi hakikatiyle yüzleşerek kendini tanımak, kendi hakikatiyle buluşup onu ele geçirmek ve varlığın merkezine erişip Rabbine ilişkin bilgiye ulaşmak. Gerçek varlığın yalnız Cenâb-ı Hakk’a ait olduğunu kavramak... insan bu hakikate ulaşırsa. Ölmeden önce ölür!
En’âm. 162: De ki: “Namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, alemlerin Rabbi Allah içindir.”